İKBAL GÜRPINAR ŞİİRLERİ
1 sayfadaki 1 sayfası
İKBAL GÜRPINAR ŞİİRLERİ
Bekleyiş - İkbal Gürpınar
Sayisini unuttugum gunlerce bekleyisten
ben yorgunum
rıhtim taslari yorgun
ardarda gecen gemiler durmuyor bu limanda
duranlardan sen cikmiyorsun.
Bil ki katiksiz sancilara raziyim yoklugun olmasa
bil ki bir avuc biber gozlerime serpilen
Ellerimde sogumadi ellerinin izleri
durup siirler yaziyorum yoluna.
Icimde sikintinin en dayanilmaz sekli
kacinci kere saatleri susturuyorum
bensiz cozulup,
sensiz baglanmasi yok mu balatlarin
Tukeniyorum.
Sen Gelsen Yeter - İkbal Gürpınar
Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum yeniden...
Dağ başı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter...
Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter...
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter...
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır, sende naz...
Gündüzünden vazgeçtim, düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter...
Duymasa da hiç kimse
Şâir gönlümün, sende karar kıldığını.
Ve içimin şerha, şerha yarıldığını
Sen bilsen yeter...
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi.
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek.
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...
Sayisini unuttugum gunlerce bekleyisten
ben yorgunum
rıhtim taslari yorgun
ardarda gecen gemiler durmuyor bu limanda
duranlardan sen cikmiyorsun.
Bil ki katiksiz sancilara raziyim yoklugun olmasa
bil ki bir avuc biber gozlerime serpilen
Ellerimde sogumadi ellerinin izleri
durup siirler yaziyorum yoluna.
Icimde sikintinin en dayanilmaz sekli
kacinci kere saatleri susturuyorum
bensiz cozulup,
sensiz baglanmasi yok mu balatlarin
Tukeniyorum.
Sen Gelsen Yeter - İkbal Gürpınar
Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum yeniden...
Dağ başı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter...
Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter...
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter...
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır, sende naz...
Gündüzünden vazgeçtim, düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter...
Duymasa da hiç kimse
Şâir gönlümün, sende karar kıldığını.
Ve içimin şerha, şerha yarıldığını
Sen bilsen yeter...
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi.
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek.
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz